Hispana

Esenco kaj Estonteco de la Lingvo internacia

Zamenhof

�u lingvo internacia estos iam enkondukita?

IV

�u lingvo internacia estos iam enkondukita? Se ni venis al la konkludo, ke lingvo internacia alportus al la homaro grandegan utilon kaj ke �ia ekzistado estas ebla, el tiuj �i du konkludoj jam per si mem elfluas la konkludo, ke tia lingvo pli a� malpli frue nepre estos enkondukita, �ar alie ni devus nei �e la homaro la ekzistadon de �ia e� plej elementa inteligenteco. Se lingvo, povanta plenumadi la rolon de internacia, �is nun ankora� ne ekzistus, sed devus ankora� esti kreita, tiam respondo je la demando metita en la komenco de tiu �i �apitro estus duba, �ar estus nesciate ankora�, �u oni povos krei tian lingvon. Sed ni ja scias, ke da lingvoj ekzistas tre multe kaj ke �iu el ili en okazo de bezono povus esti difinita kiel internacia, nur kun tia diferenco, ke unu el ili pli ta�gus por tiu �i celo kaj alia malpli. Ni havas sekve �ion pretan, kaj ni bezonas nur ekdeziri kaj elekti, � kaj en tia okazo la respondo je la supre metita demando jam ne povas esti duba. La homoj vivas per vivo konscia kaj sen�ese celadas al sia bono; tial se ni scias, ke tiu a� alia afero promesas al la homoj grandegan kaj senduban utilon kaj ke �i estas por ili atingebla, ni �iam kun plena certeco povas anta�diri, ke de tiu momento, kiam la homoj nur ekturnis sian atenton al tiu �i afero, ili jam obstine celados al �i �iam pli kaj pli kaj ne �esos en sia celado tiel longe, �is ili la aferon atingos. Se du homaj grupoj estas disigitaj unu de alia per rivereto, sed scias, ke por ili estus tre utile komuniki�adi inter si, kaj ili vidas, ke tabuloj por la kunigo de amba� bordoj ku�as tute pretaj apud iliaj manoj, tiam oni ne bezonas esti profeto, por anta�vidi kun plena certeco, ke pli a� malpli frue tabulo estos trans�etita trans la rivereto kaj komuniki�ado estos aran�ita. Estas vero, ke pasas ordinare kelka tempo en �anceli�ado, kaj tiu �i �anceli�ado estas ordinare ka�zata de la plej sensencaj pretekstoj: sa�aj homoj diras, ke celado al aran�o de komuniki�o estas infana�o, �ar neniu el ili okupas sin je metado de tabuloj trans rivereto, kaj tiu �i afero estas tute ne en modo; spertaj homoj diras, ke la anta�uloj ne metadis tabulojn trans rivereto, sekve �i estas utopio; instruitaj homoj pruvas, ke komuniki�ado povas esti nur afero natura kaj ke la homa organismo ne povas sin movadi sur tabuloj, k.t.p. Tamen pli a� malpli frue tabulo estas transmetata kaj la komuniki�ado estas aran�ata. Tiel estis kun �iu utila ideo, tiel estis kun �iu utila elpenso; apena� la senanta�ju�aj homoj venadis al senduba konkludo, ke la donita afero estas tre utila kaj samtempe efektivigebla, ili povis �iam scii anta�e kun plena certeco, ke pli a� malpli frue la afero nepre estos akceptita, malgra� �ia batalado de la flanko de la rutinuloj; �ar tion �i garantias ne sole la natura inteligenteco de la homaro, sed anka� �ia celado al sia praktika bono kaj profito. Tiel estos anka� kun la lingvo internacia. En la da�ro de multaj centjaroj la homoj, ankora� ne tre bezonante lingvon internacian, ne enpensi�adis pri tiu �i demando; sed nun, kiam la forti�intaj komuniki�oj inter la homoj turnis ilian atenton al tiu �i demando, nun, kiam la homoj komencis konvinki�adi, ke lingvo internacia alportos al ili grandegan utilon kaj ke �i estas atingebla, ili sen ia dubo jam celados al �i �iam pli kaj pli, �ia neceseco fari�ados por ili kun �iu tago �iam pli sentebla, kaj ili jam ne trankvili�os tiel longe, �is la demando estos solvita. �u vi povas tion �i dubi? Certe ne! Kiam tio �i venos � ni ne intencas nun anta�diri: povas esti, ke �i venos post unu jaro, post dek jaroj, post cent jaroj a� e� post kelkaj centoj da jaroj, � sed unu afero estas jam senduba, ke kiom ajn devos suferi la unuaj pioniroj de tiu �i ideo, kaj se e� tiu �i ideo multajn fojojn endormi�adus je tutaj dekjaroj, �i jam neniam mortos: �iam pli ofte kaj pli obstine eksonados vo�oj, postulantaj enkondukon de lingvo internacia, kaj fine, pli a� malpli frue � se la demando ne estos solvita de la societo mem � la registaroj de �iuj landoj devos cedi, aran�i internacian kongreson kaj elekti ian unu lingvon kiel internacian. Tie �i povas esti nur demando pri la tempo: unuj el vi diros, ke tio �i venos tre balda�, aliaj diros, ke �i venos nur en plej malproksima estonteco; sed ke tiu �i fakto entute iam venos kaj ke la homaro, vidante la grandegan utilecon kaj samtempe la atingeblecon de lingvo internacia, ne restos eterne indiferenta por tiu �i afero kaj senhelpa anaro da ekzista�oj, ne komprenantaj unu alian � pri tio �i certe neniu el vi dubas e� minuton. Ni petas vin tial noti al vi en la memoro la trian konkludon, al kiu ni venis, nome: Pli a� malpli frue lingvo internacia nepre estos enkondukita. Tie �i ni faros malgrandan pa�zon kaj diros kelke da vortoj pri ni, batalantoj pro la ideo de lingvo internacia. El �io pruvita de ni vi vidas, ke ni tute ne estas tiaj fantaziistoj kaj utopiistoj, kiajn multaj el vi eble vidis en ni kaj kiajn nin pentras multaj gazetoj, ne dezirantaj eni�adi en la esencon de tio, pro kio ni batalas. Vi vidas, ke ni batalas pro afero, kiu alportos al la homaro grandegan utilon kaj kiu pli a� malpli frue nepre estos atingita. �iu prudenta homo povas sekve kura�e ali�i al ni, ne timante la mokojn de la malsa�a kaj nepensanta amaso. Ni batalas pro afero tute pripensita kaj certa, kaj tial neniaj mokoj nek atakoj nin debatos de la vojo. La estonteco apartenas al ni. Ni supozu e�, ke tiu formo de lingvo internacia, pro kiu ni batalas, montri�os en la estonteco kiel erara kaj ke venonta lingvo internacia estos ne tiu, kiun ni elektis, � sed tio �i ja tute nin ne devas konfuzi, �ar ni batalas ne pro la formo, sed pro la ideo, kaj formon konkretan al nia batalado ni donis nur tial, ke �ia batalado abstrakta kaj teoria ordinare al nenio kondukas. Malsupre ni pruvos, ke e� anka� tiu konkreta formo de la lingvo estas tute pripensita kaj havas senduban estontecon; sed se vi e� tion �i dubus, la formo ja neniom nin ligas: se tiu �i formo montri�os erara, ni morga� �in �an�os, kaj en okazo de bezono ni �in post-morga� ankora� unu fojon �an�os, sed ni batalados pro nia ideo tiel longe, �is �i pli a� malpli frue estos plene efektivigita. Se ni, obeante la vo�on de la indiferenta egoismo, detenadus nin de nia laborado nur tial, ke kun la tempo la formo de la lingvo internacia eble estos alia, ol tiu, pro kiu ni nun laboras, tio �i signifus tion saman, kiel ekzemple rifuzi la uzadon de vaporo tial, ke poste eble estos trovita pli bona rimedo de komuniki�ado, a� rifuzi regnajn plibonigojn tial, ke poste iam eble estos trovitaj pli bonaj formoj por la regna konstruo. Nun ni

Kiam kaj kiamaniere �i venos?


    Esenco kaj estonteco de la ideo de lingvo internacia:

  1. Enkonduko: estontuloj ne kredos.
  2. �u lingvo internacia estas bezona?
  3. �u estas espero, ke iam �i estos enkondukita praktike?
  4. Kia kaj kiamaniere tio estos farita kaj kia lingvo estos enkondukita?
  5. �u nia laboro kondukos nin al definita celo?
  6. Kia arta lingvo estos enkondukita en komunan uzadon?
  7. �u aperos pli ta�gajn artefaritajn lingvojn ol Esperanto?
  8. Kion fari nun?

Esperanto España