Hispana
Esenco kaj Estonteco de la Lingvo internacia
�u lingvo internacia estos iam enkondukita?
IV
�u lingvo internacia estos iam enkondukita? Se ni venis al
la konkludo, ke lingvo internacia alportus al la homaro
grandegan utilon kaj ke �ia ekzistado estas ebla, el tiuj �i du
konkludoj jam per si mem elfluas la konkludo, ke tia lingvo
pli a� malpli frue nepre estos enkondukita, �ar alie ni devus
nei �e la homaro la ekzistadon de �ia e� plej elementa
inteligenteco. Se lingvo, povanta plenumadi la rolon de internacia,
�is nun ankora� ne ekzistus, sed devus ankora� esti kreita,
tiam respondo je la demando metita en la komenco de tiu �i
�apitro estus duba, �ar estus nesciate ankora�, �u oni povos
krei tian lingvon. Sed ni ja scias, ke da lingvoj ekzistas tre
multe kaj ke �iu el ili en okazo de bezono povus esti difinita
kiel internacia, nur kun tia diferenco, ke unu el ili pli ta�gus
por tiu �i celo kaj alia malpli. Ni havas sekve �ion pretan, kaj
ni bezonas nur ekdeziri kaj elekti, � kaj en tia okazo la respondo
je la supre metita demando jam ne povas esti duba. La homoj
vivas per vivo konscia kaj sen�ese celadas al sia bono; tial se
ni scias, ke tiu a� alia afero promesas al la homoj grandegan
kaj senduban utilon kaj ke �i estas por ili atingebla, ni �iam
kun plena certeco povas anta�diri, ke de tiu momento, kiam
la homoj nur ekturnis sian atenton al tiu �i afero, ili jam
obstine celados al �i �iam pli kaj pli kaj ne �esos en sia celado
tiel longe, �is ili la aferon atingos. Se du homaj grupoj estas
disigitaj unu de alia per rivereto, sed scias, ke por ili estus
tre utile komuniki�adi inter si, kaj ili vidas, ke tabuloj por la
kunigo de amba� bordoj ku�as tute pretaj apud iliaj manoj,
tiam oni ne bezonas esti profeto, por anta�vidi kun plena
certeco, ke pli a� malpli frue tabulo estos trans�etita trans la
rivereto kaj komuniki�ado estos aran�ita. Estas vero, ke pasas
ordinare kelka tempo en �anceli�ado, kaj tiu �i �anceli�ado
estas ordinare ka�zata de la plej sensencaj pretekstoj: sa�aj
homoj diras, ke celado al aran�o de komuniki�o estas infana�o,
�ar neniu el ili okupas sin je metado de tabuloj trans rivereto,
kaj tiu �i afero estas tute ne en modo; spertaj homoj diras, ke
la anta�uloj ne metadis tabulojn trans rivereto, sekve �i estas
utopio; instruitaj homoj pruvas, ke komuniki�ado povas esti
nur afero natura kaj ke la homa organismo ne povas sin
movadi sur tabuloj, k.t.p. Tamen pli a� malpli frue tabulo
estas transmetata kaj la komuniki�ado estas aran�ata. Tiel
estis kun �iu utila ideo, tiel estis kun �iu utila elpenso; apena�
la senanta�ju�aj homoj venadis al senduba konkludo, ke la
donita afero estas tre utila kaj samtempe efektivigebla, ili
povis �iam scii anta�e kun plena certeco, ke pli a� malpli
frue la afero nepre estos akceptita, malgra� �ia batalado de la
flanko de la rutinuloj; �ar tion �i garantias ne sole la natura
inteligenteco de la homaro, sed anka� �ia celado al sia praktika
bono kaj profito. Tiel estos anka� kun la lingvo internacia.
En la da�ro de multaj centjaroj la homoj, ankora� ne tre
bezonante lingvon internacian, ne enpensi�adis pri tiu �i
demando; sed nun, kiam la forti�intaj komuniki�oj inter la
homoj turnis ilian atenton al tiu �i demando, nun, kiam la
homoj komencis konvinki�adi, ke lingvo internacia alportos
al ili grandegan utilon kaj ke �i estas atingebla, ili sen ia dubo
jam celados al �i �iam pli kaj pli, �ia neceseco fari�ados por
ili kun �iu tago �iam pli sentebla, kaj ili jam ne trankvili�os
tiel longe, �is la demando estos solvita. �u vi povas tion �i
dubi? Certe ne! Kiam tio �i venos � ni ne intencas nun
anta�diri: povas esti, ke �i venos post unu jaro, post dek jaroj, post
cent jaroj a� e� post kelkaj centoj da jaroj, � sed unu afero
estas jam senduba, ke kiom ajn devos suferi la unuaj pioniroj
de tiu �i ideo, kaj se e� tiu �i ideo multajn fojojn endormi�adus
je tutaj dekjaroj, �i jam neniam mortos: �iam pli ofte kaj pli
obstine eksonados vo�oj, postulantaj enkondukon de lingvo
internacia, kaj fine, pli a� malpli frue � se la demando ne
estos solvita de la societo mem � la registaroj de �iuj landoj
devos cedi, aran�i internacian kongreson kaj elekti ian unu
lingvon kiel internacian. Tie �i povas esti nur demando pri
la tempo: unuj el vi diros, ke tio �i venos tre balda�, aliaj diros,
ke �i venos nur en plej malproksima estonteco; sed ke tiu �i
fakto entute iam venos kaj ke la homaro, vidante la grandegan
utilecon kaj samtempe la atingeblecon de lingvo internacia,
ne restos eterne indiferenta por tiu �i afero kaj senhelpa
anaro da ekzista�oj, ne komprenantaj unu alian � pri tio �i
certe neniu el vi dubas e� minuton. Ni petas vin tial noti al
vi en la memoro la trian konkludon, al kiu ni venis, nome:
Pli a� malpli frue lingvo internacia nepre estos enkondukita.
Tie �i ni faros malgrandan pa�zon kaj diros kelke da vortoj
pri ni, batalantoj pro la ideo de lingvo internacia. El �io
pruvita de ni vi vidas, ke ni tute ne estas tiaj fantaziistoj kaj
utopiistoj, kiajn multaj el vi eble vidis en ni kaj kiajn nin
pentras multaj gazetoj, ne dezirantaj eni�adi en la esencon de
tio, pro kio ni batalas. Vi vidas, ke ni batalas pro afero, kiu
alportos al la homaro grandegan utilon kaj kiu pli a� malpli
frue nepre estos atingita. �iu prudenta homo povas sekve kura�e
ali�i al ni, ne timante la mokojn de la malsa�a kaj nepensanta
amaso. Ni batalas pro afero tute pripensita kaj certa, kaj tial
neniaj mokoj nek atakoj nin debatos de la vojo. La estonteco
apartenas al ni. Ni supozu e�, ke tiu formo de lingvo internacia,
pro kiu ni batalas, montri�os en la estonteco kiel erara kaj ke
venonta lingvo internacia estos ne tiu, kiun ni elektis, � sed
tio �i ja tute nin ne devas konfuzi, �ar ni batalas ne pro la
formo, sed pro la ideo, kaj formon konkretan al nia batalado
ni donis nur tial, ke �ia batalado abstrakta kaj teoria ordinare
al nenio kondukas. Malsupre ni pruvos, ke e� anka� tiu
konkreta formo de la lingvo estas tute pripensita kaj havas
senduban estontecon; sed se vi e� tion �i dubus, la formo ja
neniom nin ligas: se tiu �i formo montri�os erara, ni morga�
�in �an�os, kaj en okazo de bezono ni �in post-morga� ankora�
unu fojon �an�os, sed ni batalados pro nia ideo tiel longe, �is
�i pli a� malpli frue estos plene efektivigita. Se ni, obeante
la vo�on de la indiferenta egoismo, detenadus nin de nia
laborado nur tial, ke kun la tempo la formo de la lingvo
internacia eble estos alia, ol tiu, pro kiu ni nun laboras, tio �i
signifus tion saman, kiel ekzemple rifuzi la uzadon de vaporo
tial, ke poste eble estos trovita pli bona rimedo de komuniki�ado,
a� rifuzi regnajn plibonigojn tial, ke poste iam eble
estos trovitaj pli bonaj formoj por la regna konstruo. Nun ni
Esenco kaj estonteco de la ideo de lingvo internacia:
- Enkonduko: estontuloj ne kredos.
- �u lingvo internacia estas bezona?
- �u estas espero, ke iam �i estos enkondukita praktike?
- Kia kaj kiamaniere tio estos farita kaj kia lingvo estos enkondukita?
- �u nia laboro kondukos nin al definita celo?
- Kia arta lingvo estos enkondukita en komunan uzadon?
- �u aperos pli ta�gajn artefaritajn lingvojn ol Esperanto?
- Kion fari nun?